Política de Inacción: «Mais toda espera convírtese en falla se nos quedamos en mera posibilidade»

Na miña recente intervención no Pleno1 do Congreso de Deputados, utilicei unha coñecida máxima da filosofía estoica que utiliza meu paisano, e afamado escritor, Manel Loureiro, na súa última novela titulada “La Puerta”:

Comillas
Autor de la cita

«Nec Spe, Nec Metu»

Filosofía Estoica

Esa máxima, «Nec Spe, Nec Metu», cuxo significado literal é «Sen Esperanza, Sen Medo», e que recoñezo tiña esquecida –grazas Manel-, entendín que encaixaba perfectamente co momento político presente e ao debate no que tiña que intervir en referencia ao Real Decreto-lei que ampliaba os plazos das medidas implementadas polo goberno de Pedro Sánchez para paliar os efectos da COVID-19 nos sectores máis vulnerables da poboación.

Transcribo esa parte do meu discurso :

O meu paisano, Manel Loureiro, gran escritor, na súa última novela, «A porta», fai uso dunha coñecida máxima da filosofía estoica: «Nec Spe, Nec Metu». Sen esperanza, sen medo, unha máxima —créanme que o sinto así— que entende e reflicte moi ben o momento presente e o sentir de moitos de nós. «Nec Spe», sen esperanza, sen esperanza de contar cunha oposición que estea á altura do momento presente, pero —téñano claro— «Nec Metu», sen medo, sen medo por parte do Goberno e sen medo por parte deste grupo parlamentario de adoptar as medidas necesarias para unha recuperación xusta, porque se non é xusta, non é recuperación.

A semana pasada, nunha hora libre que atopei en Madrid, achegueime a Feira do Libro e alí merquei o texto de Andrea Köhler, «O tempo agasallado». Un delicioso libro no que autora, como reza na contraportada, trata de “facernos ver que a espera é, seguramente, a máis fundamental das vivencias humanas”. E nas primeiras páxinas atopeime cunha frase que ben poidera introducir no meu discurso, a carón da cita estoica empregada por Manel Loureiro. Esta é a frase:

Comillas
Autor de la cita

«Mais toda espera convírtese en falta se nos quedamos en mera posibilidade»

Andrea Köhler

Unha cita que completa a máxima estoica, no sentido de que se a espera tradúcese en parálise, se a espera provoca a inacción, estariamos cometendo unha falla importante. Xa que logo, dota de sentido a que da perda de esperanza, Nec Metu, non pode derivarse o medo a actuar, non podemos instalarnos nunha esperanza que espera permanentemente. Polo tanto, debemos respostar co Nec Metu, sen medo a actuar, especialmente en tempos como o presente, no que é preciso implementar de forma urxente medidas que permitan atender á poboación máis vulnerable, mesmo asumindo o risco de equivocarnos.

Sen dúbida, a maior equivocación sería asumir a Política de Inacción como resposta. Algo que, nin dende o goberno de Pedro Sánchez, nin dende o Grupo Parlamentario Socialista, estamos dispostos a aceptar.

Deixo aquí o vídeo coa miña intervención completa:

1 Sesión Plenaria celebrada o 13 de setembro de 2021

Grazas por compartilo nas túas redes:

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *