Moito PSdeG por facer
Pouco despois da derrota socialista do 20 de novembro de 2011, xurdía dentro do PSOE un movemento que preparaba a saída a escena da nosa querida e lembrada compañeira Carmen Chacón. O título daquel manifesto de presentación non podía ser máis elocuente: «Moito PSOE por facer».
Non estrañará a ninguén que, despois do resultado electoral do PSdeG-PSOE o pasado 18 de febreiro, véñame á cabeza ese manifesto e, moi especialmente, a súa cabeceira, pois creo que o seu titular ben que nolo podemos apropiar as e os socialistas galegos nestes momentos: «Moito PSdeG por facer».
Naquel manifesto dicíase tamén algo que espero poñamos en práctica o conxunto da afiliación do partido ao que pertenzo. A frase non ten desperdicio: «O importante para o noso futuro non é quen, senón en que e por que nos equivocamos».
Porque, efectivamente, o importante non é buscar a quen lle cargar o morto. O verdadeiramente importante é identificar «en que» nos equivocamos e «por que» nos equivocamos. E, unha vez realizado ese traballo de análise e reflexión, compartilo, nun exercicio de transparencia, co conxunto da cidadanía de Galicia.
É pois necesario un exercicio de honestidade que, lonxe da estéril procura de culpables, xa sexan internos (queimando militantes) ou externos (a conxuntura, a amnistía…), demostre á sociedade que o socialismo galego está disposto a afrontar un traballo de análise rigorosa de cales foron as razóns profundas que provocaron que boa parte da cidadanía do noso país perdese a confianza en nós.
Como se dicía naquel manifesto, «necesitamos a participación de todos e un liderado democrático que integre xeracións». Isto implica impulsar a participación efectiva da militancia e tamén a daqueles que, non sendo afiliados, comparten os nosos principios e valores. A maior participación real, menor risco de equivocarnos.
Loxicamente hai cuestións que non se poden relegar ata o final dese arduo traballo. Ao mesmo tempo, e estou seguro diso, os compañeiros e compañeiras que resultaron elixidos como membros do Parlamento de Galicia, con Besteiro á fronte, deberán afrontar un forte traballo de oposición que conecte coa sociedade e que defenda o Estado do Benestar a través de propostas que sexan o reflexo do sentir colectivo e das necesidades do noso país.
A permanencia dos socialistas na esfera política por máis de 140 anos é o mellor aval de que a resignación non figura no noso ADN e si o traballo constante por liderar os avances sociais e ser o partido de referencia da maioría da sociedade, especialmente das clases traballadoras, daquelas que máis precisan da protección das institucións que nos gobernan.
Por iso, non teño dúbida de que desde o PSdeG-PSOE consolidaremos, máis pronto que tarde, un proxecto socialista para Galicia propio e consistente, que atenda a singularidade da nosa comunidade e que sexa a resposta que a maioría da cidadanía espera.