Núñez Feijóo: a indigna estratexia dos «alternative facts»

«Alternative facts», isto é, “feitos alternativos”, ese foi o concepto acuñado por Kellyanne Conway, conselleira do expresidente Trump, cando tivo que defender a falsidade declarada por Sean Spicer, Secretario de Prensa da Casa Branca. Spicer indicara un número de asistentes á investidura do presidente dos Estados Unidos que de ningún xeito se correspondía coa realidade. Á señora Conway entrevistábaa o xornalista Chuck Todd, quen non puido reprimirse e espetoulle:“Look, alternative facts are not facts. They’re falsehoods” (mire, os feitos alternativos non son feitos, son falsidades).

Pois ben, parece que Núñez Feijóo converteuse en alumno avantaxado da señora Conway ofrecendo a través do seu discurso toda unha retahíla de “feitos alternativos” do verdadeiro acontecer do noso país. Basta con realizar un mínimo seguimento das declaracións realizadas polo agora senador para darnos conta do seu permanente falseamiento da realidade. Algo que denota que non estamos a falar de “erros do directo”, senón dunha estratexia deliberada e perfectamente planificada.

Núñez Feijóo non se para en barras e non dúbida en retorcer a verdade e en torturar os números para así conseguir que o cadro que nos presenta adquira o ton de estremecemento dun país en quebra e camiño do precipio.

Son moitas as frases pronunciadas por Núñez Feijóo que proban que segue este camiño. E, o peor, non é que anuncie de modo permanente o que poderían ser as zonas máis sombrías da realidade, senón que non lle importa utilizar a mentira ou rebozarse en enganosas medias verdades con tal de tratar de conseguir que a cidadanía abrace os seus postulados.

Un dos seus primeiros intentos foi cando na súa primeira pregunta como senador sinalou sen ruborizarse que en España “xa estamos a pagar a prima de risco a 250 puntos, a prima de risco máis alta desde o verán de 2014”. O certo é que ese día, a prima de risco cotizaba a 111,6 puntos, menos da metade do sinalado polo líder popular.

En entrevista concedida a unha cadea de radio, Núñez Feijóo sinalou que “levamos 90 reais decretos leis que non se tramitan como leis, senón que se aproban e déixanse aparcados para que entren en vigor sine die. E non se tramitan as leis. Esta é outra anomalía dos últimos catro anos”. Ocultaba Feijóo que 47 deles xa se estaban tramitando como proxectos de lei para debatelos nas cámaras.

Tampouco non se cansa de repetir que “España é o país da Unión Europea con maior inflación”, frase pronunciada até a saciedade durante todo o mes de abril. Con todo, a realidade informada por Eurostat sinalaba nese momento que 11 países europeos superaban a España en relación co seu dato de inflación.

Nese mesmo mes, Núñez Feijóo aseveraba que “o ano pasado tivemos máis de 50.000 millóns de incremento de recadación de IVE” e, engadía, que “a  ministra de Facenda acaba de facer públicas a liquidación do orzamento e dixo que recadara 60.000 millóns máis de IVE”. O problema é que o avance da recadación tributaria con respecto á recadación do IVE apenas superaba os 9.000 millóns, isto é, entre 6 e 7 veces menos que as declaradas por Feijóo.

Aínda podemos lembrar cando, falando dos fondos europeos Next Generation, o presidente do Partido Popular señaba que “de cada dez euros, sete quedan en mans da Administración Xeral do Estado”, acusando de paso ao goberno de “centralismo e lentitude”. O certo é que o goberno só xestionou catro de cada dez euros, o 43%. O resto xestionábano as comunidades autónomas, o 46%, e as entidades locais, o 11%.

Que dicir se falamos da creación de emprego e dos datos do paro. Comezou hai un mes dicindo que os datos que daba o goberno estaban falseados e houbo que replicarlle que, por favor, estudase un pouco antes de transmitir infundios xa que, en todo caso, as súas afirmacións só servían para pór en evidencia unha ignorancia impropia de quen estivo a gobernar durante varios mandatos unha comunidade autónoma.

Posteriormente, en maio, cando as cifras indicaban que por primeira vez superáronse os 20 millóns de afiliados á Seguridade Social, Núñez Feijóo sinalou que os bos datos debíanse ao forte “crecemento do emprego público xerado durante a pandemia”, ademais de indicar “o grave desequilibrio que tal cuestión provocaba”. Pero tales afirmacións eran desmentidas polas cifras reais que, negro sobre branco, constataban unha drástica redución do ritmo de crecemento do emprego público respecto de anos anteriores.

E hai poucos días, todos menos Núñez Feijóo, alegrabámonos de que os datos da Enquisa de Poboación Activa do segundo semestre do ano plasmase unhas cifras que se achegan aos 20,5 millóns de persoas con emprego no noso país, o mellor dato da historia. Por certo, conseguindo que un de cada dous contratos sexan indefinidos, cuestión  que beneficia especialmente aos mozos e ás mulleres. Pouca graza faríalle o artigo laudatorio do Financial Times sobre esta cuestión e os logros da Reforma Laboral.

Xa o último é de traca, acusar o goberno de Pedro Sánchez de deixar un pufo de 6.000 euros a cada español en débeda pública. Núñez Feijóo parece esquecer que, durante o seu mandato na Xunta de Galicia, case triplicou a débeda pública, pasando de 3.954 a 11.314 millóns de euros, iso si, recortando ao mesmo tempo en sanidade e educación pública. Como tamén quere ignorar que Rajoy incrementou a débeda pública de España nun 46%. E si, recortando tamén nos servizos públicos esenciais. O actual goberno leva catro anos consecutivos rebaixando a débeda pública (o último ano a maior redución do déficit da historia) e, iso si, incrementando os orzamentos para os servizos esenciais, sanidade e educación pública, pensións e ingreso mínimo vital, entre outros.

Neste mesmo diario, podiamos ler este pasado sábado que “España é o país que máis crece das grandes economías europeas, moi por encima da media da UE, do 0,6%”. Efectivamente o crecemento da nosa economía, como se indica na noticia, acelerou o ritmo de crecemento entre abril e xuño cun avance do 1,1% do PIB, case o dobre da media europea. Pero non se preocupen, os “feitos alternativos” de Núñez Feijóo transmitiranlles todo o contrario, as boas noticias só tráenlle desgustos e instalarse no catastrofismo permanente, aínda a conta do falseamiento da realidade, seguirá sendo a súa estratexia.