46 vs. 4.400: Quen morre aquí?
Hai poucos días que Alfonso Rueda, negaba sentirse presionado polas actuacións dos seus compañeiros de partido na tola carreira por suprimir impostos, singularmente o imposto sobre Patrimonio. «Só inflúenos o que convén aos galegos», afirmaba o presidente da Xunta de Galicia.
Tan só un día despois desas manifestacións, os titulares da prensa dicían o seguinte: «Rueda entra na batalla fiscal e rebaixa o imposto de patrimonio até o 50%». O mesmo día en que, só a modo de exemplo, o profesor Alberto Vaquero, profesor de Economía Aplicada na Universidade de Vigo e membro do Foro Económico de Galicia, afirmaba que «é contraproducente suprimir o imposto de patrimonio para a redistribución da riqueza».
A redistribución da riqueza, esa é a clave de bóveda das políticas fiscais, ese é o obxectivo primeiro das políticas impositivas, redistribución da riqueza, que achegue máis quen máis teña, e conseguir que os servizos públicos, especialmente os que todos entendemos como esenciais, alcancen e manteñan un alto nivel de calidade.
Nas súas declaracións, Alfonso Rueda incidía en que «apostamos por baixar impostos dentro das nosas posibilidades e dentro da premisa de que os impostos soportan os servizos públicos», para a continuación engadir que calquera dedución debe posibilitar –atención!– «manter» e «se pode ser, a elevación» da calidade dos servizos públicos.
En verdade que o actual presidente da Xunta de Galicia, e os seus homólogos en Andalucía, Murcia ou Madrid, deben contar cunha auténtica fórmula máxica á hora de tratar cos impostos. Non é, por certo, algo novo, xa Núñez Feijóo practicouno nos seus anos de goberno en Galicia. Sempre lembrarei a frase que o seu conselleiro de Educación, Jesús Vázquez, repetíame machaconamente: «Facer máis con menos». O certo é que o menos sempre era para o ensino público e o máis para a privada. Daqueles pos…
Olvidémonos, a fuer de non ser crueis, da afirmación de Alfonso Rueda de «se pode ser, a elevación» e quedémonos co de «manter» a calidade dos servizos públicos baixando os impostos. Cre o presidente da Xunta de Galicia que os actuais niveis de calidade da sanidade en Galicia son satisfactorios?, o número de profesionais sanitarios é o axeitado? E a educación pública? E a cobertura de residencias públicas para anciáns? E as axudas para os colectivos máis vulnerables? E o Ingreso Mínimo Vital?
Cren, en definitiva, Alfonso Rueda e Núñez Feijóo que a fórmula para contar cuns servizos públicos de calidade en Galicia consiste na baixada de impostos? Conta o Partido Popular cuns impostos máxicos que lle permiten redistribuír a riqueza e levar os nosos servizos públicos a cotas de excelencia canto menores son os recursos públicos? Non o parece e sábeno.
O que si parece é que o Partido Popular pretende seguir coa súa senda de ser o partido que convén ao poder económico, aos máis poderosos e ricos do noso país. Só así se entende a súa negativa de subir, sequera temporalmente, os impostos á banca, ás grandes empresas enerxéticas e ás grandes fortunas. Só así se entende a concesión de bolsas a quen gañan máis de 100.000 euros ao ano ou a súa negativa a subir o Salario Mínimo Interprofesional e o Ingreso Mínimo Vital.
E a outra gran pregunta: «cui prodest?» (a quen beneficia?). A resposta parece clara se observamos que a redución impositiva contemplada polo Partido Popular en Galicia (Patrimonio máis IRPF) tradúcese nunha rebaixa de 46 euros para as rendas medias e 4.400 para os ricos.
Pero, teñámolo en conta, aquí escríbese un crime. O crime por inanición do Estado do Benestar, o recorte dos recursos cos que financiar servizos públicos esenciais de calidade, sanidade, educación, protección social,… e incrementar a súa privatización. Sen dúbida un custo demasiado alto, excepto para aqueles que contan con medios económicos sobrados para que isto impórtelles un bledo.
A pandemia mostrounos a necesidade que temos de contar cun Estado forte e con suficientes recursos para acompañar especialmente aos máis vulnerables, lamentablemente o programa e as políticas do Partido Popular avanzan polo camiño oposto.